Вучыць дзяцей, складаная справа, можна сказаць – гэта адзін з самых няпростых відаў творчасці. Бо настаўнікі не проста распрацоўваюць і праводзяць урокі, яны фарміруюць асобу дзіцяці. І для гэтага настаўнік і сам павінен быць асобай.
Сёння, 27 лютага, свой 65-гадовы юбілей адзначае настаўнік вышэйшай катэгорыі Зоркаўскай базавай школы Віктар Сцяпанавіч Морхат, які ў школах нашага і суседняга Міёрскага раёна паспяхова адпрацаваў чатыры дзясяткі гадоў. Гэтага чалавека добра ведаюць у нашым раёне. Асабліва тыя, хто прысвяціў сваё жыццё прафесіі настаўніка.
З Віктара Сцяпанавіча і яго жонкі Веры Іванаўны пачалася педагагічная дынастыя сям’і Морхатаў, якую ў цяперашні час прадаўжаюць іх дочкі — Наталля і Марыя. Сын Мікалай звязаў сваё жыццё з геадэзіяй.
Віктар Сцяпанавіч нарадзіўся ў вёсцы Германавічы нашага раёна. Там жа закончыў сярэднюю школу, потым Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут (у цяперашні час педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка), атрымаў спецыяльнасць настаўніка рускай і беларускай мовы і літаратуры.
На сваё першае працоўнае месца быў накіраваны ў Лужкаўскую сярэднюю школу. І сёння, праз 40 гадоў работы ў школе, юбіляр з вялікай удзячнасцю успамінае настаўнікаў, з якімі пачынаў працаваць і якія дапамаглі авалодаць прафесійным майстэрствам. Гэта Анатолій Дзмітрыевіч Маркевіч, Леаніла Сямёнаўна Жугер, Надзея Іванаўна Андзілеўка. Назаўсёды ў памяці застануцца і любімыя школьныя настаўнікі Германавіцкай сярэдняй школы – Вікенцій Антонавіч Глушын і Арсеній Емяльянавіч Каштальян, а таксама выкладчык Мінскага педінстытута, прафесар, мовазнаўца Фёдар Міхайлавіч Янкоўскі. Некалькі гадоў В. С. Морхат працаваў у сельскіх школах на Міёршчыне. А ў 1983 годзе вярнуўся ізноў у Шаркаўшчынскі раён, у Ямненскую васьмігадовую школу, якая з 1992 года была перайменавана ў Зоркаўскую сярэднюю. Працаваў настаўнікам рускай мовы і літаратуры, а ў апошнія гады вопытнаму настаўніку даверылі выкладаць у школе гісторыю, як чалавеку, які выдатна ведае і любіць гэты прадмет. У апошнія гады, пасля выхаду на пенсію, Віктар Сцяпанавіч стаў бібліятэкарам Зоркаўскай базавай школы,ён сам вельмі любіць чытаць і нават піша вершы, а яшчэ сярод яго захапленняў — велатурызм, інтэлектуальная гульня «Брэйн-рынг» і фатаграфаванне. Дэвізам па жыцці для юбіляра сталі словы вучонага Ціміразева «Чалавек павінен ведаць усё аб чым-небудзь і што-небудзь аб усім». І сёння, праз сорак гадоў работы ў школе, герой гэтага матэрыялу выдатна ведае, як перадаць дзецям веды, каб яны сталі зразумелымі, цікавымі і карыснымі для кожнага вучня. Віктар Сцяпанавіч заўсёды працаваў з захапленнем і ніколі не пашкадаваў аб тым, што аднойчы ў жыцці абраў для сябе такі няпросты шлях — быць настаўнікам.
Педагогі і вучні, увесь дружны калектыў Зоркаўскай базавай школы шчыра віншуюць Вас, Віктар Сцяпанавіч, з юбілеем і жадаюць вам творчага натхнення, жыццёвых перамог і дасягненняў у далейшай вашай працы.
Моцнага Вам здароўя, шчасця і дабрабыту і яшчэ многіх юбілеяў у добрым настроі, коле сяброў і родных.
Вольга ЧАРНЯЎСКАЯ.
Фота Алены АНАНІЧ.