Прывабная, усмешлівая, абаяльная і пры гэтым упэўненая ў сабе жанчына з моцным характарам, такой ведаюць Валянціну Уладзіміраўну Хаданёнак яе сябры, калегі-медыкі і кіраўніцтва Шаркаўшчынскай цэнтральнай раённай бальніцы, якія 15 красавіка сабраліся ў актавай зале медустановы, каб павіншаваць сваю галоўную медыцынскую сястру з чарговым юбілеем.
Без выдатнай медыцынскай сястры нават самы лепшы ўрач не зможа дасягнуць сапраўднага поспеху, было адзначана падчас ўрачыстасці. А ў галоўнай медыцынскай сястры райбальніцы, якая адначасова ўзначальвае прафсаюзны камітэт работнікаў аховы здароўя і раённую арганізацыю Беларускага аб’яднання “Чырвоны Крыж”, абавязкаў, безумоўна, вельмі шмат. У Шаркаўшчынскай ЦРБ Валянціна Уладзіміраўна арганізуе работу сярэдняга і малодшага медыцынскага персаналу, займаецца пытаннямі арганізацыі іх працы і павышэння кваліфікацыі, ажыццяўляе кантроль за работай медыцынскіх сясцёр, фельчараў і акушэраў. А 7 гадоў назад ініцыятыўная і вопытная галоўная медсястра з выдатнымі арганізатарскімі здольнасцямі ўзначаліла прафсаюзны камітэт райбальніцы і заваявала перамогу ў абласным конкурсе як лепшы арганізатар сярод медыцынскіх сясцёр Віцебскай вобласці. Пацверджанне ўсяму сказанаму – высокі ўзровень арганізацыі і правядзення шэрагу разнастайных мерапрыемстваў і акцый, конкурсаў і ўрачыстасцяў, якія рэгулярна праходзяць у райбальніцы нашага гарадскога пасёлка.
За высокі прафесіяналізм, выдатныя арганізатарскія здольнасці, узорнае выкананне службовых абавязкаў і ў сувязі з юбілеем Ганаровыя граматы Шаркаўшчынскай цэнтральнай раённай бальніцы і Віцебскага абласнога аб’яднання прафсаюзаў Валянціне Уладзіміраўне Хаданёнак ўручылі галоўны ўрач ЦРБ Станіслаў Тадэвушавіч Стома і старшыня раённага аб’яднання прафсаюзаў Ігар Віктаравіч Малюгін. Шчырыя словы віншаванняў і найлепшыя пажаданні у адрас галоўнай медсястры райбальніцы прагучалі ў дзень яе нараджэння ад кіраўніцтва і калег па працы. А сама гераіня гэтага матэрыялу пра сябе і свае адносіны да жыцця расказала наступнае: “Я не люблю сумнае выказванне аб тым, што добра там, дзе нас няма. У Шаркаўшчынскай цэнтральнай раённай бальніцы я адчуваю сябе на сваім месцы – побач са сваім калектывам, ад якога заўсёды адчувала падтрымку, сваімі калегамі, многія з якіх за гады сумеснай працы сталі сябрамі, а сама медустанова – другім домам, ў які кожны дзень вяртаюся з радасцю. Таму мне добра там, дзе я ёсць і куды апошнія тры дзясяткі гадоў прыходжу на працу.” У гераіні гэтага матэрыялу двое ўжо дарослых дзяцей і маленькая ўнучка Аліса. А дачка Дар’я, студэнтка 3 курса медыцынскага ўніверсітэта – будучы ўрач-педыятр, выбрала для сябе медыцыну, як, калісьці, і яе маці.
